Świetna ikonografika z pseudonimami pisarek! Ale czy J.K. Rowling "Trafnego wyboru" nie wydała pod swoim własnym nazwiskiem, dopiero kryminały pisząc pod pseudonimem?

I myślę, że nie wszystkie te zjawiska są takie podobne - to znaczy w ogólnym sensie oczywiście tak, ale z drugiej strony George Sand nie tylko przyjęła pseudonim, ale też ubierała się po męsku i generalnie starała się tę różnicę płci zacierać. Poza tym w epoce sióstr Bronte nie tylko kobiety miały problem z powieściopisarstwem - w ogóle uchodziło ono za zajęcie dość niemoralne (dla kobiety rzecz jasna bardziej według myślenia epoki).

Co nie zmienia faktu, że liczby, które cytujesz - jeśli chodzi o recenzowanie pisarek w USA - są zatrważające. Ciekawe, jak by takie zestawienie wyglądało w naszych realiach?

Tak, kobiety kiedyś miały leżeć i pachnieć. Natomiast tak ambitne zajęcia, jak pisanie miało pozostać jedynie męską dominacją.

Czasami wydaje mi się, że niewiele zmieniło się w tej kwestii do dzisiaj. Faktycznie gros autorek (w tym te które przytoczyłaś w zestawieniu) decyduje się na używanie męskich pseudonimów. Zastanowiłam się nad tym czy gdy będąc w księgarni sięgam po książki z tego samego gatunku to wybrałabym tytuł napisany przez autora czy autorkę... otóż chyba jednak zdecydowałabym się na faceta. Kobiety mimo wszystko kojarzą mi się z literaturą raczej lekką, delikatną, nie zawsze trafną, nie zawsze w punkt.

Chociaż to myślenie bardzo krzywdzące to łapię się na nim coraz częściej. A jednocześnie odkrywam tak wspaniałe autorki, jak Małgorzata Warda, Anna Fryczkowska, Jodi Picoult, Olga Tokarczuk, Agata Tuszyńska i wiele, wiele innych.