Sam i Riko – historia przyjaźni

Sam jest przedszkolakiem–świeżynką, ale dzielnie aklimatyzuje się w nowym otoczeniu. Jego pies, owczarek szwajcarski, Riko właśnie rozpoczął szkolenie z posłuszeństwa dla szczeniaków. Sam i Riko robią wszystko razem, a mówiąc dokładniej: razem odkrywają świat i dorastają. Przychodzi czas na pożegnanie z pieluszką i naukę psiej dyscypliny, rozmowy o różnicach między chłopcami i dziewczynkami, pierwsze choroby, wyjazd na wakacje, uczestnictwo w przedstawieniach i psich wystawach.

Narratorem powieści jest Sam, dlatego perspektywa postrzegania świata zawieszona będzie na jego pułapie. I bardzo dobrze, bo to jak dzieci widzą otoczenie, pozwala nam rodzicom, na nowo zacząć dostrzegać jego subtelności. To ogromny plus tej książki. Lubię tak wejść do świata mniejszych ludzi na nowo.

Marzenie posiadania psa to chyba jedno z najpopularniejszych wśród dzieci. Sam kontakt ze zwierzęciem to cudowne doświadczenie od najmłodszych lat, wyrabia w nich empatię, wrażliwość, ale także obowiązkowość i odpowiedzialność za drugą istotę. To ważne. Relacja między człowiekiem i psem to jeden z najszczerszych związków, jaki może się zawiązać. Co na to my rodzicie? Boimy się, że na nas spadnie odpowiedzialność opieki. To pierwsza myśl, kiedy kiełkuje projekt „chcę zwierzątko”. Wszystko zależy od podejścia. O ile łatwiej będzie, jeśli pies nie stanie dodatkiem (broń Boże kaprysem!), a pełnoprawnym członkiem „stada”.

Na koniec kilka słów o czarno–białych, „drapanych cienkopisem” ilustracjach Pauliny Engen.  Miałam skojarzenie z „Mikołajkiem”. Oczywiście to nie ta sama kreska, po co nam parobka Sempé, on jest w końcu niepowtarzalny. Ale podobnie jak u francuskiego ilustratora, tak i tutaj obrazki są świetnym, zabawnym komentarzem tekstu, dużo się na nich dzieje za sprawą piórka.

Lubię takie ciepłe historie o szanującej się, wspierającej rodzinie, wspólnie świętującej małe sukcesy.

Agnieszka Wiszowata, „Sam i Riko” Wydawnictwo Novae Res, Gdynia 2015

Za książkę dziękuje autorce i Wydawnictwo Novae Res